Το χρώμα

Μια αναφορά έστω και σε αδρές γραμμές, πάνω στον τρόπο που δημιουργούνται τα χρώματα σύμφωνα με τους «ισχύοντες κανόνες» είναι πάντοτε ενδιαφέρουσα. Μετά την ολοκλήρωση αυτής της μεγάλης παρένθεσης μπορούμε να επιστρέψουμε στο παρελθόν.

rose Ένα παραδειγμα θα έκανε το όλο σκεπτικό πιο κατανοητό. Όλοι ξέρουμε λοιπόν ότι τα τριαντάφυλλα είναι κόκκινα, οι βιολέτες μπλε και γενικά κάθε πράγμα έχει κάποιο χρώμα. Όμως στην πραγματικότητα τα σώματα δεν έχουν το δικό τους χρώμα , αλλά χρωματίζονται εξαιτίας κάποιων φαινομένων, που συμβαίνουν σε μικροσκοπικό επίπεδο. Τα χρώματα, λοιπόν εξαρτώνται απ' τη συχνότητα του φωτός που πέφτει πάνω τους. Κάθε συχνότητα (στα πλαίσια των ορατών συχνοτήτων φυσικά) τις αντιλαμβανόμαστε σαν ένα διαφορετικό χρώμα.

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ένα τριαντάφυλλο στο φως του ήλιου έχει κόκκινα πέταλα, πράσινα φύλλα κ.λπ. Αυτό συμβαίνει γιατί η ακτινοβολία που πέφτει επάνω του είναι λεύκη, δηλαδή περιέχει πολλές συχνότητες κι επειδή τα πέταλα ανακλούν το κόκκινο χρώμα, τα φύλλα το πράσινο κ.ο.κ. Αν κάνουμε το ίδιο πράγμα, αλλά αυτή τη φορά όχι με φως του ήλιου, αλλά με φως, που έχει περάσει μέσα από ένα πρίσμα, θα παρατηρήσουμε ότι στο κόκκινο μέρος του φωτός, που έχει αναλυθεί, τα πέταλα φαίνονται κόκκινα, αλλά κάθε άλλο μέρος του τριαντάφυλλου θα φανεί μαύρο και τα αντίστοιχα θα συμβούν για την πράσινη περιοχή του φωτός. Με άλλα λόγια, τα πέταλα μπορούν να ανακλούν το κόκκινο φως, αλλά κανένα άλλο και το ίδιο ισχύει για το πράσινο και για τα άλλα χρώματα. Ολόκληρος ο μηχανισμός σχηματισμού των χρωμάτων υπάρχει στην Εγκυκλοπαίδεια του Φωτός.

Ας δούμε τι γίνεται μέσα στα άτομα. Η απορρόφηση κι η επανεκπομπή του φωτός, γίνεται με την ταλάντωση των ηλεκτρονίων, που βρίσκονται στα άτομα, πάνω στα οποία προσπίπτει το φως. Τα ηλεκτρόνια στο συγκεκριμένο φαινόμενο δε θα ήταν λάθος να τα φανταστούμε σαν μικροσκοπικές μπάλες, συνδεδεμένες με το άτομο μέσω ελατηρίων. Τα ηλεκτρόνια εξαναγκάζονται σε δόνηση εξαιτίας των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, αλλά μόνο όταν η συχνότητα των κυμάτων είναι κάποια συγκεκριμένη. Τα ηλεκτρόνια κάθε ατόμου έχουν τη δική τους συχνότητα, που «ακούν» όταν πέσει πάνω τους ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Όταν μιλάμε για την κατάλληλη κάθε φορά συχνότητα, τότε αυτό που ακολουθεί είναι η απορρόφηση και στη συνέχεια η επανεκπομπή του φωτός της συγκεκριμένης συχνότητας. Όταν η συχνότητα δεν είναι η κατάλληλη για κάποια ηλεκτρόνια, τότε το αντικείμενο θα απορροφήσει το φως. Τα αντικείμενα που απορροφούν κάθε συχνότητα είναι μαύρα. Έτσι, τώρα πια, φαίνεται τελείως φυσιολογική η διαδικασία «χρωματισμού» των σωμάτων.

Σχετικοί Σύνδεσμοι (εξωτερικές σελίδες)