Βρίσκεστε εδώ: Αρχική Σελίδα >> Ιστορία του Φωτός >> Κβαντομηχανική
Είδαμε ότι για τον Newton το φως ήταν ένα ρεύμα σωματιδίων, αλλά ο Young πίστευε στην κυματική του φύση. Στα 1900 ο Max Planck πρότεινε μια νέα ιδέα. Μπορούσε κατά τα λεγόμενά του να αποδείξει ότι τα θερμά σώματα εκπέμπουν ενέργεια όχι με συνεχή τρόπο, αλλά με πακέτα κυμάτων, δηλαδή με συγκεκριμένες ποσότητες. Οι εξισώσεις του, υποστήριξε, δεν ήταν τίποτε άλλο από κάποια τερτίπια των μαθηματικών και ονόμασε αυτά τα πακέτα κβάντα. Οι εξισώσεις, έλεγε, ήταν μεν χρήσιμες, αλλά κάπως αλλιώς έπρεπε οι επιστήμονες να δουν τα πράγματα.
Το 1905 ο A. Einstein εκδίδει τρεις εργασίες, κάθε μια απ' τις οποίες ήταν ιδιοφυείς. η πρώτη αφορούσε την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας, που θα δούμε λίγο αργότερα. Η δεύτερη είχε να κάνει με το φαινόμενο Brown και την ύπαρξη των ατόμων από απευθείας παρατηρήσεις. Η τρίτη μας αφορά στο σημείο αυτό περισσότερο. Χρησιμοποιώντας τη σκέψη του Planck με τα κβάντα ενέργειας εξηγεί το Φωτοηλεκτρικό Φαινόμενο, αλλά σε ότι αφορά τη φύση του φωτός ο διχασμός παραμένει. Κάποτε το φως συμπεριφέρεται ως σωματίδιο κι άλλοτε ως κύμα. Μα τι ακριβώς συμβαίνει;
Το 1912 ένας Γάλλος πρίγκηπας, ο Louis de Broglie εκθέτει μια σκέψη απλούστατη, αλλά εξαιρετική. Αν η ενέργεια μεταφέρεται τόσο με σώματα όσο και με κύματα, γιατί να μη συμπεριφέρεται έτσι και η μάζα; Τότε αυτή η σκέψη θεωρήθηκε γελοία, σε σημείο που μετα βίας πήρε το διδακτορικό του. Αυτός όμως προσπάθησε να κάνει κάποια πειράματα με ηλεκτρόνια (που είχαν μετά βεβαιότητας κάποια μάζα) και παρατήρησε να συμπεριφέρονται χωρίς αμφιβολία όπως ένα κύμα. Η ύλη και η ενέργεια μπορούσαν πια να αναπαραστήσουν το δυισμό του φωτός!
Σχετικοί Σύνδεσμοι (εξωτερικές σελίδες)