Βρίσκεστε εδώ: Αρχική Σελίδα >> Ιστορία του Φωτός >> Ειδική Θεωρία Σχετικότητας >> Mετασχηματισμοί χώρου
Αν θεωρήσουμε δύο συστήματα συντεταγμένων S και S` κι αν υποθέσουμε ότι το ένα κινείται με μια ταχύτητα u ως προς το άλλο, ως προς έναν άξονα, τον x για παράδειγμα, τότε οι σχέσεις που συνδέουν τις συντεταγμένες των δύο συστημάτων κατά τον Galileo είναι:
x`=x-ut
y`=y
z`=z
t`=t
Αυτοί είναι οι τύποι μετασχηματισμού του Galileo. Είδαμε όμως παραπάνω ότι τα πράγματα είναι απ' τη φύση τους διαφορετικά όταν μιλάμε για ταχύτητες της τάξης της ταχύτητας του φωτός. Τότε οι παραπάνω μετασχηματισμοί είναι λάθος. Κι όχι μόνο αυτό. Τότε παραβιάζονται και οι νόμοι της κλασσικής μηχανικής. Όταν αυξάνεται, για παράδειγμα, η ενέργεια ενός σώματος που κινείται συνεχώς, αυτό δε σημαίνει ότι αυξάνεται επ' άπειρον και η ταχύτητά του. Αντίστοιχα ισχύουν για την πρόσθεση ταχυτήτων και για το απόλυτο του χρόνου.
Ο Lorentz μελετώντας τη θεωρία του Maxwell, που έλεγε ότι το φως έχει τη γνωστή ταχύτητα c, κατέληξε στους αντίστοιχους του Galileo τύπους. Οι τύποι μετασχηματισμού εδώ λαμβάνουν υπόψη τους και τα σχετικιστικά, όπως λέγονται φαινόμενα κι αφορούν πάλι δύο συστήματα αναφοράς, τελείως αντίστοιχα με την περίπτωση παραπάνω.
Η αξία των μετασχηματισμών του LorentzΟι μετασχηματισμοί του Lorentz καλύπτουν αυτούς του Galileo, γιατί ισχύουν και για μη σχετικιστικά φαινόμενα και είναι οι:
