Oι πρώτες επιτυχημένες μετρήσεις της ταχύτητας του φωτός

Ο υπολογισμός της ταχύτητας του φωτός -δεν υπάρχει αμφιβολία- ήταν για όλους τους φυσικούς μία ισχυρή πρόκληση. Ας δούμε τις πρώτες επιτυχημένες προσπάθειες, για την ακρίβεια θα δούμε το σκεπτικό αυτών των προσπαθειών σε συντομία, που έμειναν στην ιστορία.

To κλειδί των επιτυχημένων μετρήσεων

Ole Roemer-1666

Το 1666 έγινε για πρώτη φορά η μέτρηση της ταχύτητας του φωτός, αν και με κάποια ανακρίβεια, απ' το Δανό αστρονόμο Ole Roemer. Ο Roemer υπολόγισε την περίοδο των δορυφόρων του Δία, σκεπτόμενος ότι οι περίοδοι αυτοί θα έπρεπε πριν απ' οτιδήποτε άλλο να είναι σταθερές (η περίοδος της Ιούς π.χ. είναι 42 ώρες). Αλλά όταν έκανε τις πρώτες μετρήσεις του, ανακάλυψε ότι οι περίοδοι αυτές δεν ήταν σταθερές. Αυτή τη μη σταθερότητα την απέδωσε στο γεγονός ότι η απόσταση μεταξύ Γης και Δία συνεχώς μεταβάλλεται. Άρα το φως χρειάζεται να ταξιδέψει διαφορετικές αποστάσεις κάθε φορά. Αφού ξεκαθαρίστηκε μέσα του η ιδέα αυτή, μετά δεν του πήρε πολύ να βρει την ταχύτητα του φωτός, γνωρίζοντας την απόσταση Γης-Δία. Για την ιστορία ο Roemer μέτρησε μια ταχύτητα της τάξης των 210.000 km/s.

James Bradley-1725

Στα 1725 ο James Bradley χρησιμοποίησε μια μέθοδο, που λεγόταν Αστρική Διαταραχή. fizeau Αυτή η μέθοδος δέχεται ότι η γωνία, μέσα στην οποία το φως από κάποιο μακρινό αστέρα φτάνει στη γη (ή στο τηλεσκόπιο μας για την ακρίβεια) διαφέρει, ανάλογα με τη θέση που έχει η γη εξαιτίας της τροχιάς της. Υπάρχει δηλαδή διαφορά, αν η γη πλησιάζει ή απομακρύνεται απ' τον αστέρα.

Armand H.L. Fizeau-1849

Η μέθοδος του Γάλλου Fizeau αφορούσε το χρόνο που χρειαζόταν ένα σήμα φωτός να φτάσει ένα μακρινό καθρέφτη και να επιστρέψει. Ο Fizeau χρησιμοποίησε έναν περιστρεφόμενο τροχό, ο οποίος σε περιοδικά χρονικά διαστήματα άφηνε το φως να διέλθει μέσα από το τηλεσκόπιό του. Ο καθρέφτης του απείχε περίπου 9 χιλιόμετρα από αυτόν και η περίοδος στο τηλεσκόπιό του ήταν 60 ms.

Σχετικοί Σύνδεσμοι (εξωτερικές σελίδες)