Βρίσκεστε εδώ: Αρχική Σελίδα >> Ιστορία του Φωτός >> Γενική Θεωρία Σχετικότητας >> Μελανές οπές
Είδαμε ότι τελικά η βαρύτητα έλκει το φως, όπως έλκει ένα βράχο. Ένα βράχο όμως μπορούμε να τον θέσουμε σε μία τροχιά. Μπορούμε να κάνουμε το ίδιο και με το φως; Ναι! Μόνο που χρειαζόμαστε ένα πολύ βαρύ αντικείμενο, που να έχει πολύ μικρή ακτίνα, π.χ. χρειαζόμαστε κάτι τόσο βαρύ όσο τον ήλιο με μια ακτίνα μικρότερη από 3 km. Ένα τέτοιο αντικείμενο θα μπορούσε να κάνει το φως να περιστραφεί γύρω του.
Αλλά μπορούμε να πάμε κι ακόμη παραπέρα και να φανταστούμε κάτι τόσο συμπαγές και πυκνό, που να κάνει το φως να μην μπορεί να διαφύγει, απ' το βαρυτικό του πεδίο και να είναι τέλεια μαύρο. Αυτό είναι μια μαύρη τρύπα. Κι αφού δεν μπορεί να ξεφύγει απ' αυτό το φως, που κινείται με τη μεγαλύτερη ταχύτητα, τότε τίποτα δεν μπορεί να ξεφύγει. Η μαύρη τρύπα θα καταπίνει τα πάντα που την πλησιάζουν.
Η επίδραση μιας μαύρης τρύπας, όπως σε όλα τα βαρυτικά πεδία, θα μειώνεται με την απόσταση. Με άλλα λόγια θα υπάρχει ένα όριο, που θα την περιβάλλει, που μόνο μέσα σε αυτό το όριο η μαύρη τρύπα θα επιδρά. Αυτό το όριο λέγεται ορίζοντας της μαύρης τρύπας.
Οτιδήποτε που θα περνάει μέσα από αυτόν τον ορίζοντα θα είναι για πάντα παγιδευμένο μέσα στην τρύπα. Η απόσταση του ορίζοντα απ' τη μαύρη τρύπα καθορίζεται απ' τη μάζα της τρύπας. Όσο μεγαλύτερη είναι η μάζα, τόσο πιο πολύ θα εκτείνεται, τόσο πιο μεγάλος θα είναι ο ορίζοντας. Για μια μαύρη τρύπα π.χ., που έχει τη μάζα του ήλιου, ο ορίζοντάς της θα εκτείνεται σε μια απόσταση 3.000.000.000 km, περίπου. Για μαύρες τρύπες με ακόμη μεγαλύτερη μάζα, θα υπάρχει ένας ορίζοντας τόσο μεγάλος, που ένας παρατηρητής ή γενικά ένα αντικείμενο δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι σε κάποια φάση της κίνησής του έχει ήδη μπει μέσα του.
Ο μοναδικός τρόπος για να αντιληφθούμε μια μαύρη τρύπα είναι να παρατηρήσουμε τα αποτελέσματα το βαρυτικού της πεδίου σε κάποιο αστέρα ή γενικά σε κάποιο ουράνιο σώμα, που εκπέμπει ακτινοβολία. Τα πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα φαίνονται στην παρατήρηση πολύ μακρινών πηγών ακτίνων Χ. Ο πιο καλός «υποψήφιος» για μαύρη τρύπα βρέθηκε στον αστερισμό του Κύκνου, όπου εκεί υπάρχει μία απ' τις ισχυρότερες πηγές ακτίνων Χ, η πηγή Cygnus X-1.
Σχετικοί Σύνδεσμοι (εξωτερικές σελίδες)