Βρίσκεστε εδώ: Αρχική Σελίδα >> Εγκυκλοπαίδεια του Φωτός >> Ανάκλαση του φωτός
Η ανάκλαση του φωτός είναι το φαινόμενο εκείνο κατά το οποίο το φως (ή κάποιου άλλο είδους ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία) συναντά μια επιφάνεια, η οποία δεν μπορεί να το απορροφήσει και "το επιστρέφει πίσω". Η ακτίνα φωτός πριν συναντήσει την επιφάνεια λέγεται προσπίτουσα, ενώ μετά την ανάκλασή της ανακλώμενη.
Στο διπλανό σχήμα το φως προσπίπτει στην επιφάνεια του καθρέφτη υπό κάποια γωνία, ο καθρέφτης ανακλά το φως πάλι υπό κάποια γωνία, που είναι ίση με αυτή κατά την πρόσπτωση. Για να φανούν καλύτερα οι γωνίες αυτές, στο σχήμα φαίνεται και η ευθεία που είναι κάθετη στην επιφάνεια, δηλαδή στον καθρέφτη. Το παράδειγμα του φωτός το ακολουθουθεί και κάθε άλλου είδους είδους ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία κι αυτός είναι ο νόμος της ανάκλασης. Για να παρατηρήσουμε καλά την ανάκλαση πρέπει να έχουμε μια λεία επιφάνεια ενός καθρέφτη οπως εδώ ή μια καλά γυαλισμένη μεταλλική επιφάνεια.
Στο παράδειγμα που είδαμε όλη η ποσότητα του προσπίπτοντος φωτός ανακλάστηκε. Στην καθημερινή ζωή όμως δεν έχουμε αυτές τις τέλειες επιφάνειες ανάκλασης. Έτσι τις περισσότερες φορές το φως ανακλάται όχι στην καθορισμένη γωνία πρόσπτωσης, αλλά σε διάφορες κατευθύνσεις. Όλα τα σώματα ανακλούν φως (οι άνθρωποι, τα ζώα, τα κτήρια, τα αυτοκίνητα κ.λπ.) είτε αυτό είναι το φυσικό φως του ήλιου είτε είναι η λάμπα του σπιτιού μας. Έτσι, στην πραγματικότητα μιλάμε για δύο ειδών ανακλάσεις: την ολική ανάκλαση, όπως στην περίπτωση του καθρέφτη ή τη διάθλαση στις υπόλοιπες και πιο κοινές περιπτώσεις.
Στη δεύτερη εικόνα συμβαίνει κάτι πολύ ενδιαφέρον. Ο καθρέφτης ανακλά όλη την ακτινοβολία, που προσπίπτει επάνω του και μάλιστα σε γωνία ίση με αυτή της πρόσπτωσης. Η δεύτερη όμως επιφάνεια απορροφά σχεδόν όλα τα χρώματα εκτός του κόκκινου, το οποίο ανακλά σε διάφορες γωνίες. Αυτός είναι και ο λόγος που βλέπουμε τα χρώματα.Ένα κόκκινο μήλο π.χ. απορροφά όλα τα χρώματα της προσπίπτουσας ακτινοβολίας, εκτός από το κόκκινο, το οποίο ανακλά. Έτσι, το κόκκινο χρώμα, μετά την ανάκλασή του, φτάνει στα μάτια μας και το αποτέλεσμα είναι να βλέπουμε το μήλο κόκκινο.
Όταν κοιτάζουμε τον εαυτό μας σε ένα καθρέφτη στα μάτια μας φτάνει η εικόνα του ειδώλου μας για το λόγο ότι το φως ανακλάται στην επιφάνεια του κι επιστρέφει στα μάτια μας. Βέβαια, όλοι οι καθρέφτες δεν είναι επίπεδοι κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα είδωλα να μην έχουν πάντα τη συμβατική μορφή του αντικειμένου που εικονίζουν. Με απλά λόγια κάποιοι καθρέφτες παραμορφώνουν τα σώματα που εικονίζουν. Αυτοί οι καθρέφτες μπορούν να είναι οι κοίλοι και οι κυρτοί. Μια καλογυαλισμένη επιφάνεια ενός κουταλιού είναι από τη μία μεριά ένας κοίλος κι από την άλλη ένας κυρτός καθρέφτης.
Στο τελευταίο σχήμα μπορούμε να παρατηρήσουμε το μηχανισμό δημιουργίας των ειδώλων στις δύο πλευρές του κουταλιού. Επιλέγουμε να παρακολουθήσουμε συγκεκριμένες ακτίνες φωτός, αυτές που θα μας διευκολύνουν να σχηματίσουμε το είδωλο. Το κίτρινο σημείο είναι η εστία του καθρέφτη.Παρακολουθούμε τις ακτίνες που ξεκινάνε από την κορυφή και το κάτω μέρος του σώματος. Μία κατευθύνεται προς την εστία του καθρέφτη και μία είναι παράλληλη με την οριζόντια ευθεία που διέρχεται από το μέσο του καθρέφτη και του σώματος και είναι ο κύριος άξονας του φακού. Μετά την ανάκλαση τους οι ευθείες αυτές συναντόνται σε κάποια χαρακτηριστικά σημεία, που μας επιτρέπουν να σχηματίσουμε το είδωλο του σώματος.
